cytat z Biblii „Jaką miarką mierzycie, taką i wam odmierzą”

       Niedawno dostałam od lekarza, który bardzo przejął się moim stanem zdrowia, sms z pocieszającą historią o biednym rolniku staruszku, któremu niepowodzenia zamieniły się w fart, pod tytułem "Czas pokaże". (Pisałam już o tym posta kiedyś, bodajże pod takim samym tytułem) Bardzo mnie to ucieszyło, bo lekarz jest ortodoksyjnym katolikiem i nie spodziewałam się, że buddyjskie teksty czytuje. Okazało się, że absolutnie nie wiedział, że to przypowieść z Tybetu. Podobno tak uczył Pan Jezus, to jego słowa.

Ucieszyłam się jeszcze bardziej, bo potwierdza to tezę zawartą w Wielkiej Księdze Radości", w której Dalajlama zapewnia, że różne religie mają za cel wydobyć z człowieka najcenniejsze wartości. 

Słowa Jezusa "Jaką miarą mierzycie, taką i wam odmierzą" jest dla mnie odzwierciedleniem "buddyjskiej karmy" . 

Nie widzę tu zachęty dla rasistów, antysemitów, homofobów i tych, którzy krzywdzą istoty czujące, bo wiedzą najlepiej co jest miłe Panu Bogu.

      Pomyśleć, że przypomniałam sobie "Siddharthe" po 30 latach po przeczytaniu i to dzięki przypadkowo poznanemu chłopakowi. Tam gdzie przychodziłam na kawkę z mleczkiem w lato nosiłam różne książki ze sobą  i raz miałam" Dzogczen" Dalajlamy. Chłopak, który przynosił kawę zagadał mnie o nią. Już się trochę znaliśmy i można było poplotkować. I tak od słowa do słowa polecił mi Demiana i Wielką Księgę Radości, a na końcu okazało się, że też czyta teraz Siddharhę i właśnie skończył 20 lat, czyli czyta w tym samym wieku co ja. Jak łatwo się domyśleć zaprzyjaźniliśmy się :-))

    Nigdy bym nie sądziła, że "Siddhartha" wyznaczy, zupełnie nieświadomy kierunek mojego rozwoju i po tak długim czasie ten kierunek stanie się absolutnie świadomy.

W Demianie natomiast wyczytałam radosną nowinę, że "ludzie naznaczeni zawsze się odnajdą" i pewnie dlatego spotkałam w takiej chwili tak mądrego chłopaka, który naprowadził mnie na nowe optymistyczne tory.

Słyszałam, że ja jego też :-)).

 Trzeba przyznać, że doświadczenie i praktykę na drodze do oświecenia mam niezłą. Mało mnie nie rozerwało z rozpaczy, ale warto było, żeby zrozumieć !

Jeśli chodzi o "ludzi naznaczonych" to każdy jest naznaczony inną pasją, celem, sposobem na życie itd.

Jak to mówią; swój do swego po swoje.

Ciekawe, czy ludzie, którzy się ze mną zetknęli na dłużej, kiedyś pomyślą, że to było cenne spotkanie?

I ciekawe po jakim czasie? hehe

Przepraszam żartuję sobie, ale dobrze mieć dystans do siebie. Nawet Dalajlama radzi nie traktować tego co nas spotka zbyt poważnie.

Pewnie dlatego, że wszystko przemija i lepiej się nie przywiązywać do niczego. Uniknie się cierpienia.

A jak myślicie?

 Dziś dzień Dziadka i Babci. Radochę mają najmłodsi dziadkowie, bo doczekali wreszcie, że takie szkraby dają buziaczki, przytulania, kwiatuszki ;-)

Przypomniał mi się dowcip Bałtroczyka, jak dzieci są malutkie to są takie słodkie, że chce się je zjeść. a jak urosną żal, że się tego nie zrobiło.

:-))))

Wczoraj spadł śnieg, a dziś już śladu nie ma w Warszawie.

Może się przydać w Nowym Roku

      Zafascynowana Hermannem Hesse Demian przypomniała mi się książka tego autora, którą czytałam 30 lat temu. Zdaje mi się, że polecił mi ją kolega ze szkoły, który był w Indiach. "Siddhartha" popularność zdobyła już 100 lat temu.

  Tak piszą o niej na stronie przewodnikduchowy.pl

jeden z cytatów ; "Stworzona przez autora historia podróży, jaką odbywa Siddhartha, pokazuje jedną ważną rzecz. Mianowicie, że zrozumienie nie jest osiągalne poprzez intelekt lub zanurzenie się w cielesnych rozkoszach świata. Dopiero całość wszystkich doświadczeń pozwala bohaterowi powieści osiągnąć zrozumienie.

Poszczególne zdarzenia są bez znaczenia, zdaje się mówić Hermann Hesse, gdy rozpatrywane są każde z osobna. Koncentracja na świecie biznesu i miłości nie prowadzi bohatera do nirwany. Nie znaczy to jednak, że te sfery życia są niepotrzebne i rozpraszają uwagę. Okazuje się bowiem, że każde zdarzenie i podjęte działanie przynosi doświadczenie, które ostatecznie prowadzi do zrozumienia.

Może kilka osób zechce spróbować innego sposobu na życie. Jest on zupełnie odmienny od tego, którego uczą w Polsce od dziecka, dlatego czasem trudny do wyobrażenia sobie. Niemniej jednak przynosi ulgę, spokój, szczęście. Przytoczę kilka zdań z portalu lubimy czytać na zachętę. Kilka praktycznych rad wykorzystujących umysł człowieka do polepszenia życia.

cyt.

Siddhartha miał przed sobą jeden tylko cel: wyzbyć się wszystkiego, wyzbyć się pragnień, wyzbyć się marzeń, wyzbyć się radości i cierpienia. Obumrzeć dla samego siebie, wyzbyć się siebie, znaleźć spokój w opustoszałym sercu, zapomnieć o samym sobie, i otworzyć się na cud - oto do czego dążył. Kiedy jaźń zostanie pokonana i umrze, kiedy ucichną wszelkie zapały i pragnienia serca, musi obudzić się to coś ostatecznego, ten rdzeń istnienia, który nie jest już jaźnią, ta wielka tajemnica.

cyt.

Kiedy ktoś szuka - rzekł Siddhartha - wówczas łatwo może się zdarzyć, że oczy jego widzą już tylko to, czego szukają, że nie jest w stanie niczego znaleźć, nic do siebie dopuścić, bo myśli tylko o tym, czego szuka, bo ma przed sobą cel, bo jest opętany myślą o celu. Wszak szukać znaczy mieć cel. Zaś znajdować, to być wolnym, być otwartym, nie mieć żadnego celu. Ty, o czcigodny, jesteś może w istocie poszukiwaczem, bo goniąc za celem, nie dostrzegasz pewnych rzeczy, które masz przed oczyma.

 ps. tego doświadczyłam osobiście kiedy prze długi czas nie mogłam ruszyć w świat i nie miałam już żadnych celów. Byłam zdana na łaskę i niełaskę losu. Okazało się, że dostałam wiele łask. Absolutnie się nie zapowiadało,

cyt.

Świat, gdy się go tak oglądało, tak po prostu, tak spokojnie, niczego poza nim nie szukając, oczami dziecka, był piękny.

cyt. 

Gdy chodzi o twego wielkiego nauczyciela, to także wolę rzecz od słowa, jego uczynki i życie są dla mnie ważniejsze niż jego przemowy, gest ręki ważniejszy niż jego poglądy. Nie w mówieniu, nie w myśleniu widzę wielkość, tylko w uczynkach, w życiu.

cyt.

Trzeba było przedrzeć się przez tyle głupoty, tyle występków, tyle błędów, tyle odrazy, rozczarowań i nieszczęścia, tylko po to, by na koniec znowu stać się dzieckiem i móc zacząć od nowa.

cyt.

Niechby rzeczy były pozorem, w takim razie i ja jestem pozorem, tak jak one. Właśnie dlatego są mi tak drogie i tak godne uwielbienia - bo są takie jak ja. Dlatego mogę je kochać. I oto nauka, z której będziesz się śmiał, Gowindo: najważniejsza wydaje mi się miłość. Rozszyfrować świat, objaśniać go, gardzić nim to rzecz wielkiego myśliciela. Mnie zaś zależy tylko na tym, żeby kochać świat, nie gardzić nim, nie nienawidzieć samego siebie ani świata, móc podchodzić do świata i do siebie i do wszystkich istnień z miłością, z podziwem i z szacunkiem.

cyt. 

(...)ktoś, kto naprawdę szuka, kto naprawdę chce znaleźć, nie może przyjąć żadnej nauki. Ten zaś, kto znalazł, mógł uznać każdą naukę, każdą drogę, każdy cel, nic go nie dzieliło od tysięcy innych, którzy żyli w wieczności, oddychali boskim tchnieniem.

Na zakończenie powiem tylko, że bohater powieści przypomina Budda Siakjamuni (żył w latach prawdopodobnie 563–483 p.n.e.), właściwie Siddhartha Gautama z rodu Śakjów ( indyjski książę, filozof i reformator religijny, twórca buddyzmu cyt. https://pl.wikipedia.org/wiki/Budda_Siakjamuni

cyt.Słowo Siddhartha składa się z dwóch sanskryckich słów: siddha ("osiągnięty") oraz artha ("co było poszukiwane"). Jako całość oznacza więc: "ten, który znalazł sens (istnienia)" lub "ten, który osiągnął swoje cele"

Szczęśliwego Nowego Roku kochani !

Nie trzeba się bać, te rady na pewno nie zrobią nikomu krzywdy.