Są uszy :-))

    Stępiła mi się igła do filcowania i zapomniałam zrobić uszy, ale już kupiłam nową i wzięłam się do roboty. Trochę się pokaleczyłam ale już doszłam do wprawy.
Jednego kota już dziś sprzedaliśmy dla Korabiewic :-)

 W ulubionym sklepie nie było już srebrnych drucików, to dokupiłam zestaw biało - czarnych z pomponikami. Pomyślałam sobie, że będą robić za noski.
Jak Wam się podoba?
Przy okazji nie omieszkałam zajrzeć do działu z kartkami. Wyszłam z niezłym kompletem. Postanowiłam od razu coś przyciąć i posklejać, hehe

Pewnie Janeczka nie będzie zbyt zachwycona, wykorzystaniem dodatków od Niej. Ale uczę się, a i tak kartki są już fajniejsze, moim zdaniem :-)

Na ostatnich zajęciach Tai Chi dostałam pochwałę od instruktorki, która rzadko mnie widzi i zauważyła duże postępy w równowadze, w precyzji, w sile.
Bardzo mnie to ucieszyło, choć nie było odkrywcze, bo wszyscy mnie chwalą, ale przypomniałam sobie, że jakiś czas temu, usłyszałam, ze mogę wszystko zrobić, I teraz, kiedy widzę duże zmiany, zaczynam w to wierzyć.
Zajęcia były głównie poświęcone temu, żeby się nie śpieszyć. Przypomniano, że w kulturze wschodu  podstawą jest być tu i teraz, co znaczy skupić się na tym co teraz robię.
Okazało się, że zamiast wykonać jedno ćwiczenie a potem drugie, skracamy sobie i zanim skończymy jedno, zaczynamy drugie, tracąc przy tym cenny obrót kręgosłupa, rozciąganie. Pozornie głupstwo, ale okazuje się, że takie wykonanie weszło w nawyk i mowy nie ma, żeby pamiętać o rozdzieleniu.
Jakimś cudem szybko wychwyciłam tą różnicę. W dodatku zauważyłam  jaka to jest wielka zmiana. Pomyślałam sobie, że warto spróbować zacząć nie tylko tak ćwiczyć, ale tak żyć.
Poświęcić całą uwagę na to co się dzieje teraz, nie planować co za chwilę, zrobię i jaki będzie efekt.
Właściwie to chcę uwolnić się od wszelkich myśli, jeśli nie mam obowiązków, żeby poczuć się błogo, wolnym, szczęśliwym, beztroskim.
I wreszcie jest na to czas.
I wreszcie mogę wszystko.

No tak, robienie kartek absolutnie wyklucza nieplanowanie.
Chociaż z drugiej strony, ja akurat tak je robię.
Ale czy to można nazwać arcydziełem, chyba tylko dziełem.
W sumie miło, że mnie na to stać, że nie wstydzę się robić bez akceptacji innych, hehe

Ale Ci co mają wielkie, zdolności i talent, mogą spróbować, choćby dla zabawy.
A może akurat okaże się, że to dopiero wychodzi fenomenalnie.


Teraz tak sobie przypomniałam słowa Gombrowicza, że to co ktoś napisał, nie świadczy o tym, ze jest mądre, hehe


Przed chwilą zadzwoniła koleżanka po wakacjach, ma wejściówki na jutro  do Polskiego Radia na koncert operowy.

Super :-))