Lenny

    Mój syn obchodził urodziny w weekend. Bardzo się przejmowałam, bo rodzina miała się spotkać u mnie. Młodzi oczywiście wszystko przygotowali, ale mnie niepokoiło spotkanie z osobami, których nie widziałam sto lat i od kiedy pamiętam, nie byli mi specjalnie przychylni.
Nawet zastanawiałam się, czy pamiętają, że mnie nie lubią?
     Wygląda na to, że mój widok ich zaskoczył i pękły wszystkie  tamy. Pamiętali mnie ledwie żywą z bólu i nieszczęścia. A tu proszę, Marzena stoi i śmieje się.
Zrobiło się wesoło. Wspominaliśmy małego Mateusza.  Okazało się, że mnóstwo zabawnych, wzruszających historii pamiętamy. Mateusz też się wzruszył. Nie przypuszczał, że tyle o nim wiemy, hehe. Sam pamiętał najlepiej poważniejsze wypadki. Jedno nawet mamy uwiecznione na zdjęciu. Na Komunię siostry Matusz miał sine oczy i filety pod oczami, po upadku na twarz z roweru.
Wiele razy dech nam odbierało. Najbardziej kiedy postanowił uprawiać parkur. Oboje z mężem zaklinaliśmy go, żeby nie tego robił i słabliśmy, kiedy wychodził z domu na deskę. A on jeszcze podziwiał tych co skaczą po dachach.. uch

Niedługo pewnie sam założy rodzinę, to zobaczy jak to jest :-)

Był bardzo żywiołowy,  przysiadał tylko, żeby kotka pogłaskać, hehe a potem zaczął rysować.
Szkoda, ze już nie chce. Na pamiątkę mamy portret Lennego Kravitza.
Narysował go kiedy miał kilka lat, może 5, może 6

Jako nastolatek rysował komiksy.

A teraz mówi, ze nie umie.

Mojego portretu już nie narysuje :-(

Za to robi wiele innych rzeczy, z których mogę być dumna. Myślę, ze dożyję jego 30, albo i 40 urodzin to poopowiadamy historie z dnia dzisiejszego, hehe

Dla gości zrobiłam jeszcze kaczuszkę, kurczaczki i kartki. Będą mieli co wspominać, jakby mnie w końcu zabrakło ;-)

Tak sobie własnie przypomniałam, że na stypie u dziadka wszyscy zaczęli opowiadać historie z Jego udziałem i zrobiła się bardzo wesoła impreza.  

:-)