Perukowiec

    Koleżanka blogerka podsunęła drugie powiedzenie:
nie daje się drugiej szansy związkowi bo to jak supeł na nici, który zawsze gdzieś tam się zahacza, zadziera. I już nigdy nie będzie tak jak z gładką, pięknie sunącą nicią :))) 
O, to to jest przekonywujące, moim zdaniem. Może gdybym takie usłyszała 10 lat temu to zmieniłabym zdanie. E nie, na pewno nie, pomyślałabym, że u mnie jest inaczej tak jak pomyślałam. W sumie było inaczej, okazało się, że to co wzięłam za miłość to tylko wygoda więc nic się nie zdążyło zadzierać po prostu się rozpadło.
No nic, było minęło i o dziwo na tym zyskałam mądrość, spokój duszy.
W dodatku cud, że tego dożyłam hehe Wszystko boli oprócz serca i głowy więc jednak mniej dokucza ten ból.
Odnośnie tego powiedzenia, przypomniała mi się nauka nauczyciela BON, żeby się nie ranić, trzeba otworzyć się na nowe. Już coś poznaliśmy, doświadczyliśmy bólu, a teraz trzeba się od tego odciąć, żeby dać sobie szansę na szczęście, na rozwój.

Skorzystam z tych mądrości następnym razem ;-)

  W Warszawie i okolicach popadało w piątek. Wczoraj było pieruńsko zimno. A dziś cieplutko, słoneczko więc pojechałam na działkę nacieszyć oczy i duszę przyrodą i .. teściami. Coś tam porobiłam ale głównie zajęłam się podziwianiem roślinek na trawniku. mamy spory trawnik, prawie łączka dopóki tata nie skosi.

Zaproponowałam, żebyśmy posadzili magnolię i .... perukowca.

Teściowie obiecali kupić i wyszukali miejsce, żeby roysły i kwitł.

:-D

Teraz jest fioletowy.

 Śliczny, zapowiada wszystkim dobry tydzień ! :-D