Księgi Jakubowe trafiły do pierwszej dziesiątki najlepiej sprzedających się książek w rankingu The New York Times. Sukces polskiej noblistki wygląda jeszcze lepiej na liście księgarni niezależnych w Stanach Zjednoczonych.
Dziennikarz w The Washington Post napisał, że nigdy nie czytał książki z takim zakresem i ambicją.
W Wielkiej Brytanii The Guardian napisał,że to rzecz "wizjonerska" i "kamień milowy", a Financial Times określił jako "mesjanistyczny cud".
Księgi Jakubowe zostały przetłumaczone już na kilkanaście języków, w tym szwedzki, niderlandzki czy niemiecki.
Przeczytałam " Księgi Jakubowe" kilka lat temu. Miło mi czytać,że powieść ta staje się tak popularna na świecie. Zapisywałam sobie wtedy cytaty, które mnie poruszyły.
Myślałam, że nie dam rady jej przeczytać. Moja zdolność koncentracji była bardzo mizerna. A książka mnie tak wciągnęła,że w miesiąc ją połknęłam, a to potężne tomisko. Zapisywałam co ważne dla mnie i teraz jak znalazł.
" "Ten kto to będzie czytał, musi wiedziec, kim jest ten co to napisał. Zawsze za literą stoi czyjaś ręka, zza zdań wychyla się czyjaś twarz."
"Dlaczego, skoro Bóg nas tak umiłował, jest tyle cierpienia wokół"? Skoro nas umiłował, to dlaczego nie jestesmy zdrowi i syci,
a wraz z nzmi i inni, zebysmy nie musieli patrzec na chorobę i smierć. Trudno pilnować przepisów, gdy się jest głodnym"
"Tak i ja nasiąkałem od dziecka swą wieczna pretensją do stworzenia. Coś jest nie tak, otacza nas jakiś fałsz. Misi istnieć tajemnica, która wyjaśnia wszystko."
"Powiedział Bóg do siebie: Nie mogę jednocześnie mieć człowieka i wolnym, i zupełnie mi poddanym. Nie mogę mieć wolnej od grzechu istoty,
która by była jednocześnie człowiekiem. Wolę raczej grzeszna ludzkość, niż świat bez ludzi."
"Niektórzy ludzie mają zmysł spraw nieziemskich, tak jak inni świetny węch, słuch czy smak. Czują subtelne poruszenie w wielkim, skomplikowanym ciele świata.
A ponadto u niektórych z nich ów wewnętrzny wzrok jest tak dalece wyostrzony, że widzą,gdzie upadła iskra, dostrzegają jej blask, w najbardziej nieprawdopodobnym miejscu.
Im gorsze miejsce, tym iskra świeci bardziej rozpaczliwie, tym silniej migocze , a jej światło gorętsze jest i czystrze."
Lecz są i tacy, którzy zmysłu tego niemają, muszą więc ufać pięciu pozostałym i do nich sprowadzają cały świat. I tak jak ślepy od urodzenia nie wie, co to swiatło,
a głuchy - co to muzyka, jak pozbawiony węchu nie ma pojęcia co to zapach kwiatów, tak i onie nie rozumieją tych mistycznych dusz i biorą ludzi nimi obdarzonych za wariatów,
Nawiedzonych, którzy sobie to wszystko z niezrozumałych powoów wymyślają "
Modlitwa:
Moja dusza
nie pozwoli się zamknać w więzieniu
w klatce z żelaza, czy klatce z powietrza.
Moja dusza chce być jak statek na niebie
i granice ciała nie mogą jej zatrzymać.
I żadne mury jej nie uwiężą:
ani te zbudowane ludzkimi rękami,
ani mury grzeczności,
ani mury uprzejmości,
czy dobrego wychowania.
Nie pochwycą jej dumne przemowy,
granice królestw,
wysokie ogrodzenie - Nic
Dusza przelatuje nad tym wszystkim
z wielką łatwością.
jest ponad tym co mieści się w słowach
i poza tym, co się w ogóle w słowach nie mieści.
Jest poza przyjemnością i poza lękiem "
Przekracza tak samo co to, co piękne i wzniosłe,
jak i to co podłe i straszne.
Pomóż mi dobry Boże, aby mnie życie nie raniło
Daj mi zdolność mówienia, daj mi język i słowa
a wtedy wypowiem prawdę
o Tobie"
" uczeń wie jednak, że to litery przechwycone przez jego myśli i wyobraźnię tak na niego działają swoim ruchem
zaprowadzają w jego umyśle porządki i otwierają drzwi do niewyobrażalnego uduchowienia"
" Trzeba się tylko nauczyć absolutnego milczenia, odwracania oczu, zycia w skrytosci.
Nie okazywać uczuć,ani nie zdradzać się z myslami. Mieszkańcy tego świata, otchłannicy i tak nic nie zrozumieją,
wszelka prawda jest od nich odległa niczym Afryka.. Podlegają prawom, które my musimy odrzucić."
.... istnieją tacy, których mniemanie o sobie samych jest tak wysokie, że ich zupełnie zaślepia i wszędzie wokół widzą tylko siebie.
I przekonanie o własnej ważności odbiera im rozsądek i władzę sądzenia....
Sami widzicie nie jest dziwny ten zachwyt!!!
Cyt. „Księgi Jakubowe” Olgi Tokarczuk to napisana z rozmachem epicka powieść historyczna, książka uważana za opus magnum w dorobku pisarki. Autorka przybliża w niej czytelnikom postać Jakuba Lejbowicza Franka, XVIII-wiecznego charyzmatycznego przywódcy religijnego, który ogłosił się Mesjaszem i doprowadził do powstania w łonie judaizmu heretyckiej sekty frankistów. Mająca miejsce na Podolu akcja książki, choć dzieje się ponad 200 lat temu, nie stroni od nawiązań do współczesności. „Księgi Jakubowe” w przekładzie Jennifer Croft to pierwsza powieść Tokarczuk przełożona na język angielski od momentu otrzymania przez pisarkę literackiej Nagrody Nobla za rok 2018.
Kilka miesięcy temu w Prozie, klubie Wrocławskiego Domu Literatury, Tokarczuk spotkała się z inną pisarką, ale też tłumaczką i wykładowczynią akademicką Julią Fiedorczuk, by porozmawiać o literaturze, w tym o pracy nad „Księgami Jakubowymi”. W dniu premiery amerykańskiego wydania tej powieści mamy przyjemność zaprezentować rozmowę dwóch pisarek.
Miłego oglądania!
„The Books Of Jacob” by Olga Tokarczuk is a colossal work – an epic, a fable, a history, sometimes a satire, always a magnum opus. It tells the story of Jacob Frank, an 18th century religious leader – or heretic, or charlatan, or all of the above – who draws adherents and alarms authorities in a movement that sweeps through the villages of Poland, Ukraine, Galicia and the Habsburg Empire. It is the first Olga Tokarczuk novel to appear in English since she won the 2018 Nobel Prize for Literature. It's translated by Jennifer Croft.
Few months ago in Proza, the club of Wroclaw Literature House, Tokarczuk met with Julia Fiedorczuk, a writer, but also a translator and professor at the University of Warsaw, to talk about literature, especially „The Books of Jacob”. Today, on the day of the premiere of the American edition of „The Books of Jacob”, we have the pleasure to present the conversation between the two writers.
We hope you’ll enjoy it
Mój Warszawski Manhattan :-)