Słowa....

      Już od dłuższego czasu tłucze mi się po głowie pewna myśl i postanowiłam o tym napisać.
Przeczytałam post, w którym było wiele cytatów z Pisma świętego o słuszności wiary w Boga, Takiego Boga . Wiele ludzi zrobiło, powołując się na Pismo, świetny biznes, wiele ludzi mordowało czując się do tego upoważnieni, bo najważniejsze, że wierzą.
Moim zdaniem ta wiara opiera się na strachu, na strachu żeby nie zostać potępionym, na strachu doczesnego niedostatku.
Oczywiście są wierzący, którym wiara pomaga żyć, znosić trudności, czerpać nadzieję i być dobrym człowiekiem i chwała im, ze taką mądrość zyskali  :-)

Przecież Bóg jest miłością!!!

Mnie bardzo poruszył cytat " Prawda was wyzwoli"
Wiadomo w jakim celu się używa tego cytatu. Zastanawiałam się co to może tak naprawdę znaczyć.
I nieoczekiwanie, medytując, przypomniało mi się, że właśnie dzięki temu, odzyskałam duszę, odzyskałam wolność.
Nauczyciel Bon  Tenzin Wangyal Rinpoche właśnie przekazał taką mądrość, chociaż absolutnie nie użył nigdy takich słów. Mi to bardzo pasowało do doświadczeń, które miałam.
 Nauczyciel polecił zrozumieć z czym mamy naprawdę problem, co nas tak naprawdę boli, co tak naprawdę robimy i dlaczego. I kiedy uświadomimy to sobie, problem zniknie. Podobno rozpuszcza też choroby w ciele, ale ja tego nie próbowałam np rak itd. Bo podobno choroby nabyte biorą się z psychiki.
Teraz próbuję wywołać łzy, wszelkimi sposobami bo płakanie przynosi ulgę, czyli uwalnia napięcia z ciele, które mogą spowodować choroby. Ale najwyraźniej nie odkryłam jeszcze co tak naprawdę powoduję tą blokadę Może po prostu obumarły komórki od krwiaka powodujące łzy i teraz trzeba czekać aż się wyrobi nowy neuron. Kiedy mi się uda popłakać to napiszę :-)

Jak to zrobić, nauczy Tenzin, polecam. Udało się mi, uda się każdemu. Tylko nie wiadomo kiedy, ale naprawdę warto.
Prawda was wyzwoli !!!
Próbowałam pojąć naukę Tenzina , długi czas, ale kiedy pierwszy raz doświadczyłam tego wyzwolenia, płakać mi się chciało ze szczęścia.
I jak mieliście okazję przeczytać o moim ciężkim stanie, to wiecie jak się odmienił mój los.
Ujawniły się te wartości, które były stłumione, ale też zyskałam zupełnie nowe. Znów jestem łagodnym, serdecznym człowiekiem.
Jeżeli ktoś będzie chciał się tego nauczyć, wspomnę tylko, że dla mnie największym odkryciem był stan, który wszyscy przez całe życie u mnie ganili, a który właśnie okazała się wyzwalający.
Kiedy już wpadłam na to co mnie tak naprawdę boli, wyzwoliło się uczucie.I to uczucie trzeba zatrzymać. Po prostu przyjąć je takim jakie jest. Nie wdawać się w intelektualne rozważania, za, przeciw, zrobię tak czy owak, tylko zatrzymać to uczucie.
W pierwszej chwili rozdziera serce, ale zaraz odpływa, rozpuszcza się i już nie ma go :-)

Wielokrotnie tego doświadczyłam, jak to ktoś z dużym bagażem emocjonalnym i z dużą wrażliwością.  Czasem miałam wrażenie, ze to się nigdy nie skończy, bo pojawiały się coraz to nowe przykre doświadczenia. Przecież nie tylko wyłazi co już nas kiedyś zabolało, ale życie przyciąga nowe smutki.
Jakimś cudem zaczęłam brać udział w niesamowitych zdarzeniach. I to natchnęło mnie nadzieją, to powodowało, że miałam siłę żyć dalej.

No i tą prawdę uświadomił mi Nauczyciel Bon.

Pamiętam, ze ksiądz będąc po kolędzie, powiedział, że na wszystkie pytania znajdę odpowiedź w Piśmie Świętym. No rzeczywiście może tak być :-))))

Kiedyś, po naukach Rinpocze, znajoma powiedziała, ze Bon ma dużo wspólnego z Nowym Testamentem. Zdumiałam się. Dodała jeszcze: sama się przekonasz. I kiedy teraz się spotkałyśmy, przyznałam, ze miała rację. Pan Jezus uczył miłosierdzia, to co jest najważniejsze, aby osiągnąć oświecenie. Tak to zrozumiałam :-)
Może reszta jest formą. A jak uczył instruktor na tai chi, forma nie jest taka ważna, najważniejsze, aby osiągnąć równowagę wykonując ćwiczenie :-)

Oczywiście nadal bardzo boli mnie to i tamto w ciele, siły nie mam zbyt wiele, ale najważniejsze, że siły mam tyle by medytować, reszta się układa.Cud, ze taki fizjoterapeuta się mną opiekuje i mogę robić jakieś rękodzieło dla Korabek,  mogę ćwiczyć, chodzę sobie i.....
Czasem myślę, że mam akurat tyle siły, nie więcej, żebym zaraz nie poszła do ludzi i nie zaangażowała się intensywnie w jakieś sprawy, To dla mnie, widocznie, na razie szkodliwe mogło by być. Widocznie najwięcej korzyści przynoszę siedząc na tyłku :-))
No rzeczywiście umiem już osiągnąć równowagę w tym stanie :-)

Z okazji Dnia Dziecka równowagi wszystkim życzę :-)))